Şifreleme şirketleri IPO akını, Token pazarındaki kaosu ortaya koyuyor: Şeffaflık eksikliği kaliteli projelerin hisse senedi finansmanına yönelmesine neden olabilir.

Şifreleme para endüstrisi on yılı aşkın bir geçmişe sahiptir ve kritik bir dönüm noktasındadır. Bazı şifreleme şirketleri IPO'ya başlamış olsa da, token pazarındaki önemli şeffaflık sorunları endüstrinin gelişimini engellemektedir. Token'lar gelecekteki sermaye oluşumunun yönü olarak görülmektedir, ancak şeffaflık sorunu çözülmezse, sektör ilerlemekte zorlanacaktır.

Şu anda, Token piyasası "limon piyasası" zorluğuyla karşı karşıya. Standartlaşmış bir şeffaflık açıklama mekanizmasının eksikliği nedeniyle, yatırımcılar kaliteli ve kalitesiz projeleri etkili bir şekilde ayıramıyor. Bu, kaliteli projelerin Token çıkarmaktan kaçınmasına ve spekülatif projelerin yaygınlaşmasına neden olarak, tüm piyasanın kalitesinin düşmesine yol açıyor.

Token piyasasında, yatırımcılar hisse senedi yatırımcılarının endişelenmesine gerek olmayan birçok sorunla karşı karşıyadır:

1. Yasal koruma yetersiz: Token sahiplerinin yasal koruması, hisse senedi sahiplerine göre çok daha düşüktür.
2. Çoklu Token Sorunu: Proje ekipleri genellikle yeni iş hatları için ikinci bir Token çıkararak erken yatırımcıların çıkarlarını zedeler.
3. Parazit hisse senedi sorunu: Token sahipleri nakit akışının nihayetinde token mı yoksa hisse senedi mi olacağını belirleyemez.
4. Kurucu Davranışı: Kurucu, boğa piyasasında OTC işlemlerle büyük miktarda Token satışı yaparak kişisel zenginlik özgürlüğünü elde ettikten sonra projeyi terk edebilir.
5. Vakıf suiistimali: Bazı takımlar projelerin nakit akışını vakfa aktararak, ardından çeşitli bahanelerle büyük miktarda para çekiyorlar.

Bu yapısal sorunlar, tokenlerin risk primalarının %20'ye kadar çıkmasına neden oldu ve bu oran hisse senetlerinin %5'inin oldukça üzerindedir. Sermaye piyasası fiyatlandırma mantığına göre, bu yüksek prim tokenlerin değerlemesinin yaklaşık %80 indirimle yapılmasına yol açmaktadır.

Bu durumda, mükemmel ve uzun vadeli bir iş kurma umudundaki kurucular, hisse senedi piyasası ile token piyasası arasındaki büyük değer farkıyla karşılaştıklarında, token yerine hisse senedi ihraç etmeyi seçebilirler. Bu, nitelikli projelerin giderek daha az token ihraç etmesine yol açan kötü bir döngü oluşturur ve piyasa nihayetinde çökebilir.

Bir borsa platformunun IPO'su tipik bir örnektir. IPO fiyatlandırması yaklaşık 30-31 dolar, ilk gün açılış fiyatı yaklaşık 70 dolar, birkaç gün sonra işlem fiyatı 120 dolara ulaştı. Bu, piyasanın hisse senetlerine olan tercihini kısmen yansıtıyor olabilir, çünkü hisse senetleri daha belirgin bir güvenceye sahiptir. Bu, gelecekte zincir üzerinde Token ihraç etmesi gereken daha fazla şirketin IPO'yu tercih edebileceğini gösteriyor.

Token piyasasının bir diğer temel yapısal sorunu, hisse senedi ile Token arasındaki ilişkinin belirsizliğidir. Örneğin, birçok GameFi projesinin başarısızlığının bir kısmı, Token'ın kullanıcı davranışlarını teşvik etmek için kullanılmasıdır; kullanıcılar gerçek para yatırırken, sonunda elde edilen kazançların büyük bir kısmı hisse senedi sahiplerine akmaktadır ve Token'ın kendisinin değeri sıfıra yaklaşabilir.

2020-2021 dönemindeki "her şeyin balonu" dönemi bu sorunları daha da kötüleştirdi. O dönemde dünya genelinde faiz oranları neredeyse sıfıra yakındı, büyük ölçekli para basımı ve mali teşvikler, Token fiyatlarının temel, gelir veya nakit akışı desteği olmadan yükselmesine yol açtı. Balon patladıktan sonra, piyasa katılımcıları bir sonraki "büyük döngü" için bekliyorlardı, ancak zaman geçtikçe, yatırımcılara somut bir şey vermenin gerektiğini anlamaya başladılar.

Bu sorunlara yönelik olarak, sektör ve düzenleyici düzeyde bazı olumlu değişimler de ortaya çıktı. Örneğin, bir protokol yakın zamanda tamamen hissedarsız bir yan kuruluş olacağını duyurdu ve değer akışının Token'a yönlendirilmesini sağladı. Aynı zamanda, ABD düzenleyici kurumları, projelerin merkezi varlıklardan merkeziyetsiz ağlara geçişine rehberlik etmek için bazı yeni öneriler ve yasalar sundu.

Sektörde mevcut olan bilgi açıklama eksikliği sorununu çözmek için, bazı sektör profesyonelleri aşağıdan yukarıya bir yaklaşım benimseyerek bir Token şeffaflık çerçevesi geliştirdi. Bu, açık ve standartlaştırılmış bir kendini açıklama şablonudur. Proje sahipleri yalnızca bu formu doldurarak, piyasalara kendi yapı bilgilerini net bir şekilde iletebilir.

Bu çerçeve, proje sahiplerinin iş tanımı, tedarik takvimi ve borsa ile yapılan anlaşmalar gibi konuları kapsayan yaklaşık 20 soruyu doldurmasını gerektirmektedir ve ilgili kanıt belgelerini sağlamalarını istemektedir. Puanlama mekanizması, soruların önemine göre farklı ağırlıklar atayarak çalışmakta ve nihayetinde basit ve anlaşılır bir derece oluşturmaktadır. Tüm çerçeve açık kaynak biçiminde olup, kamuya tam yanıt içeriğini görüntüleme imkanı sunmakta ve ayrıca projelerin hızlı değerlendirilmesi veya derinlemesine araştırılması için kullanışlı olan sade puanlama sonuçları sağlamaktadır.

Uzun vadede, katılan ve makul bir değerlendirme alan ekiplerin Token'ları, şeffaflık sayesinde prim kazanabilir. Bu değişim hemen ortaya çıkmasa da, şeffaflığın artması daha fazla likidite Token fonunun dikkatini çekecektir. Eğer bu çerçeve piyasa tarafından yaygın olarak benimsenirse, daha fazla kurumsal sermayenin likidite Token pazarına girmesini teşvik edebilir ve böylece kurumsal sermayenin girmesini engelleyen temel sorun olan yetersiz şeffaflığı hafifletebilir.

Kısa vadede, iyi temellere sahip ancak piyasa gürültüsü, anlatım veya spekülasyon nedeniyle göz ardı edilen projeler, yeni çerçevenin ana faydalanıcıları haline gelecektir. Bu projeler, bu çerçeveyi kendi Token ve projelerine uygulayarak ve sonuçları kamuya açık bir şekilde yayınlayarak, çeşitli yatırımcılara gerçek temellerini daha net bir şekilde gösterebilir ve böylece piyasa farkındalığını ve ilgisini artırabilir.

Aksine, tokenleri bir arbitraj aracı olarak gören, gerçek ürünlerden yoksun olan veya piyasa yapısını istismar eden projeler, şeffaflık eksikliği nedeniyle marjinalleşecektir. Çerçeve, "dolandırıcı tokenlerin" aşırı değerlemesini sona erdirecek ve kaynakların gerçek ürün-pazar uyumuna sahip projelere daha etkili bir şekilde akmasını sağlayacaktır.