Her zaman bir söze inandım: "Kendin olduğunu bildiğinde, artık sen değilsin."
12 Haziran 2025, bu an benim için özel bir gün. Çünkü yine kendimi sorgulama yolunda durdum.
Geçtiğimiz yıla dönersek, bu şüphesiz hayatımın en düşük noktalarından biriydi. Eğitimin peş peşe başarısızlıklarla doluydu, üniversite sınavında İngilizce'den aldığım göz alıcı 27 puan, ağır bir damga gibi oldu. Ancak, tam da bu zamanlarda bir düşünce belirdi: IELTS sınavına gireceğim, yurtdışında eğitim alacağım. Bu düşüncenin kökeni, günümüzde bakıldığında, sınıf arkadaşlarımla olan rekabetle karışık görünüyor. Ayrıca, bu vesileyle İngilizce'nin gölgesinden kurtulmak istedim ama gözüm yükseklerde, elimde ise düşük olduğunu göz ardı ettim.
İngilizce benim için neredeyse sıfır seviyede. Onu aşmak için elimden gelenin en iyisini yapmalıyım. Ancak gerçek şu ki, bu yıl boyunca öğrenimim sürekli olarak kayıtsız oldu ve yalnızca yüzde kırkını harcadım. Elbette, bir yönüyle neden, eğitim kurumunun rekabet ortamından uzaklaşmış olmamdır; ancak şimdi en derin sorunun benim "kendimden habersiz olmam" olduğunu çok iyi biliyorum.
Her yorgunluk geldiğinde, tembelliğin derinliğine kayarım. Daha da korkunç olanı, tembellikte kaybolmuşken, kendi kaybolduğumu bile fark etmememdir. Ne öz eleştiri, ne de uyanıklık. Böylece, kendi kendime öğrenme günlerim, kaytarma, hayal kurma ve sonsuz "yarın tekrar yarın" içinde geçip gitti. Eylem az, düşünceler çok. Kaygı, depresyon, karamsarlık, etrafımda dolaşıyor. Bir zamanlar hevesli olan o genç, sisler içinde giderek uzaklaşıyor.
Ticaret yapmayı seviyorum, onun derin "yolu"nu keşfetmeye hevesliyim. Bu, hayatım boyunca peşinden koşmaya istekli olduğum bir hedef. Ancak, "tereddüt, tembellik, gecikme, geri çekilme, yüksek beklentiler ve düşük beceriler, gerçekçi olmayan" düşüncelerle sarılmış bir ruhun, bu gerçeği arama yoluna adım atmaya kesinlikle hakkı olmadığını son derece net bir şekilde biliyorum.
Bu, benim olmam gereken bir durum değil, aynı zamanda ticaret yolunu ararken de böyle olmamalı.
Bu koza katmanından kurtulmalıyım.
İki ay kaldı, IELTS için elimden gelenin en iyisini yapacağım, şu anki çıkmazımdan kurtulmak ve durumumu geri kazanmak için.
Her zaman bir söze inandım: "Senin sen olduğunu bildiğinde, artık sen değilsin."
[The user has shared his/her trading data. Go to the App to view more.]
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
Her zaman bir söze inandım: "Kendin olduğunu bildiğinde, artık sen değilsin."
12 Haziran 2025, bu an benim için özel bir gün. Çünkü yine kendimi sorgulama yolunda durdum.
Geçtiğimiz yıla dönersek, bu şüphesiz hayatımın en düşük noktalarından biriydi. Eğitimin peş peşe başarısızlıklarla doluydu, üniversite sınavında İngilizce'den aldığım göz alıcı 27 puan, ağır bir damga gibi oldu. Ancak, tam da bu zamanlarda bir düşünce belirdi: IELTS sınavına gireceğim, yurtdışında eğitim alacağım. Bu düşüncenin kökeni, günümüzde bakıldığında, sınıf arkadaşlarımla olan rekabetle karışık görünüyor. Ayrıca, bu vesileyle İngilizce'nin gölgesinden kurtulmak istedim ama gözüm yükseklerde, elimde ise düşük olduğunu göz ardı ettim.
İngilizce benim için neredeyse sıfır seviyede. Onu aşmak için elimden gelenin en iyisini yapmalıyım. Ancak gerçek şu ki, bu yıl boyunca öğrenimim sürekli olarak kayıtsız oldu ve yalnızca yüzde kırkını harcadım. Elbette, bir yönüyle neden, eğitim kurumunun rekabet ortamından uzaklaşmış olmamdır; ancak şimdi en derin sorunun benim "kendimden habersiz olmam" olduğunu çok iyi biliyorum.
Her yorgunluk geldiğinde, tembelliğin derinliğine kayarım. Daha da korkunç olanı, tembellikte kaybolmuşken, kendi kaybolduğumu bile fark etmememdir. Ne öz eleştiri, ne de uyanıklık. Böylece, kendi kendime öğrenme günlerim, kaytarma, hayal kurma ve sonsuz "yarın tekrar yarın" içinde geçip gitti. Eylem az, düşünceler çok. Kaygı, depresyon, karamsarlık, etrafımda dolaşıyor. Bir zamanlar hevesli olan o genç, sisler içinde giderek uzaklaşıyor.
Ticaret yapmayı seviyorum, onun derin "yolu"nu keşfetmeye hevesliyim. Bu, hayatım boyunca peşinden koşmaya istekli olduğum bir hedef. Ancak, "tereddüt, tembellik, gecikme, geri çekilme, yüksek beklentiler ve düşük beceriler, gerçekçi olmayan" düşüncelerle sarılmış bir ruhun, bu gerçeği arama yoluna adım atmaya kesinlikle hakkı olmadığını son derece net bir şekilde biliyorum.
Bu, benim olmam gereken bir durum değil, aynı zamanda ticaret yolunu ararken de böyle olmamalı.
Bu koza katmanından kurtulmalıyım.
İki ay kaldı, IELTS için elimden gelenin en iyisini yapacağım, şu anki çıkmazımdan kurtulmak ve durumumu geri kazanmak için.
Her zaman bir söze inandım: "Senin sen olduğunu bildiğinde, artık sen değilsin."
© Yazar | Tüm hakları saklıdır (Tüm Haklar Saklıdır)
Yazarın açık izni olmadan, herhangi bir biçimde yeniden basım, kopyalama, alıntı yapma, değiştirme veya ticari amaçlarla kullanma kesinlikle yasaktır. İhlal durumunda yasal işlem yapılacaktır.